Bilindiği gibi dil, millî birliğin en önemli unsurudur. Eğitim Fakülteleri Türkçe Eğitimi Bölümleri’nin önemi, değişen ülke şartlarıyla her geçen gün artıyor.
Atatürk’ün 1926’da Konya’da açtırdığı 2 yıllık Orta Muallim Mektebi ve Terbiye Enstitüsü’nde açılan ilk bölüm de Türkçe Öğretmenliği idi. Okul, bir yıl sonra Ankara’ya nakledildi ve 1928’de ilk mezunlarını verirken yeni Türk Alfabesi kabul edildi. Amaç, Türk milletine okuma yazma öğretmekti. Bir yılda bir milyondan fazla kişi okuma yazma öğrenir ve orta okullu öğrenci sayısı artınca, Enstitünün yetiştirdiği Türkçe öğretmenleri yetmez. Sayı, 1972-73’te 16’yı bulur ama temel bölüm yine Türkçe öğretmenliğidir.
Ne yazık ki, Türkçe ve Türkçe öğretimine verilen önem 1974’lerden sonra azalır. 1982’de YÖK, Eğitim Enstitülerini Eğitim Fakültelerine dönüştürdü. “Türkçe Öğretmenliği” bölümleri, “Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi” adıyla 500 bin liseliye edebiyat öğretmenliğine yönelince 15 milyonluk ilköğretime Türkçe öğretmenliği göz göre göre ihmal edildi!
Üniversitedeki Türkçe öğretimi problemi için 1989-90’da, ilk defa Gazi Üniversitesi’nde yüksek lisans ve  doktora programı olarak “Türkçe’nin Eğitimi-Öğretimi Ana Bilim Dalı” kuruldu. Gaye, üniversitelere öğretim elemanı hazırlamak…
1992-1993’te Gazi Eğitim Fakültesi’nde ilk defa “Türkçe Öğretmenliği Ana Bilim Dalı” lisans programı açıldı. Bu, Türkçe öğretimi açısından, tarihî önemde ve asıl amacı; anaokulu, kreş, ilköğretim birinci ve ikinci kademe, yetişkinler, iki dilliler, Türk cumhuriyetlerinden gelen öğrenciler ve yabancılara Türkçe öğretimi için Türkçe öğretmeni yetiştirmekti.
Fakat, tam mezun verirken, 1998-1999’da YÖK, Türk Dili ve Edebiyatı  Eğitimi Bölümünü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Bölümü’ne Anabilim Dalı olarak kaydırdı! Yan alan, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bölümü dersleri eklenince, alan dersleri  yüzde 35 oranında azaltıldı. Mevcut programda  “Türkçenin Öğretim Tarihi, Türkçenin Eğitimi-Öğretiminde Metodoloji, Hızlı Okuma Teknikleri, Kitle İletişim Dili Olarak Türkçe, Diksiyon, Türkçenin Öğretiminde Âşık Edebiyatı, Türkçe Öğretiminde Sahneleme Teknikleri, Yazı Yazma Teknikleri, İki Dilli ve İki Kültürlülere Türkçe Öğretimi, Türkçe Öğretiminde Türk Halk Bilimi, Türkçe Öğretiminde Tasavvuf Edebiyatı, Yabancılara Türkçe Öğretimi, Dünya Edebiyatından Dil Öğretici Metinler, Türkçe Öğretiminde Eski Türk Edebiyatı, Türkçe Öğretiminde Halk Edebiyatı, Türkçe Öğretiminde Yeni Türk Edebiyatı, Dil Bilimi, Dil Psikolojisi, Mezuniyet Çalışması” gibi alan dersleri bulunmuyor. (Bkz. Prof. Dr. Abdurrahman Güzel, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Öğr. Üyesi).
Ama nedense, İngilizce, Fransızca, Almanca ve Arapça Öğretmenliği Bölümleri’ne yan alan dersleri konulmuyor! İlköğretimde, resim, müzik, beden eğitimi, din kültürü derslerini branş öğretmenleri verirken, Türkçeyi önüne gelen sertifikalı öğretmenin vermesi maksatlı. Artık ‘üniter hukuk devleti’, ‘dil birliği’ tartışılmakta, bölücüler  “iki dilli eğitim” istemektedir!
Türkçe dersini mutlaka branş öğretmeni vermelidir, zira gençlerin başarısı ve yabancı dil öğrenimi de bundan olumsuz etkilenir. Çünkü anadil öğretimi, bütün meslek dersleri ve dil öğretiminin temelidir. Bunun için yan alan dersleri kaldırılarak, yerine konulacak Türkçe öğretimi alan dersleri hayatî önem taşıyor! MEB’in atadığı ana unsur öğretmendir ve onda gerekli genel kültür, özel alan ve meslek bilgisi yoksa, yetiştirdiği başarılı olamaz! Bu alan problemi, KPSS ve MYK’nin sertifika rezilliğine son verilmelidir!
Densizlikte Son Safha
“Bedelli askerlik” ve  “vicdani ret”  zırvaları hakkında yazmak, bu densizlere paye vermektir. Her şeyden önce, askerinin adı “Mehmetçik” olarak kutsanmış Türk milletine, mübarek dinimize ve Hz. Muhammed (SAV)’e hakarettir. Utanın biraz, utanın!